Let op: Dit betreft Engelstalige ondertiteling voor doven & slechthorenden, voor de vertoning op IDFA.
Urban zoekt haar familie op in wat nu Servië is en laat hen herinneringen ophalen. De zonsverduisteringen werken daarbij als metafoor voor hoe je nooit direct naar het verleden kunt kijken, alleen gefilterd, of er zelfs volledig van moet wegkijken. Met een overlapping van beelden vol sepiafilters en nostalgische super8-film wordt steeds contrast gecreëerd: tussen weidse landschapsshots en voedselstillevens, tussen persoonlijke herinnering en collectieve geschiedenis, tussen wat gezegd wordt en wat niet.
Documentaire
Nataša Urban